لآ تسٌتِحّيً مَنْ گثرْ مآصرّتْ " تجّرحًـنِي " ع’ـيوُن قَلبِي تطمَنّ أصْبحَتّ [ عمّيَـآ ]! خَذْ رآحّتَگ | فِيْ جرُوحّيْ ليِنْ ” تّذبحْنِي “ ( غَلطّـآنً ) منھُو يحَبْ بَـ ھّآذِي الدّنيَـآ